Czy nie zastanawia na to, że my, realni ludzie, żyjący w realnym świecie, siedzący przy realnym stole z herbatą, śniadaniem, stale mamy kontakt z Bogiem niewidzialnym i niepojętym?

            Jeśli się modlimy – to On w nas rozbudził iskierkę modlitwy; jeśli idziemy do spowiedzi – On w nas rozbudził takie pragnienie; przyjmujemy Komunię Świętą – On nas do tego doprowadził. Cokolwiek więcej rozumiemy z Ewangelii – On nam to podpowiedział. Czynię coś dobrego, żyję dla kogoś, nie tylko dla siebie – to Jego sprawa. Jesteśmy realnymi lud¼mi, a żyjemy z kontakcie z tajemniczym, niewidzialnym, niepojętym Duchem.

            Ktoś powiedział, że Bóg jest ¼ródłem, Jezus jest rzeką, która wypływa z tego ¼ródła, a Duch Święty jest prądem tej rzeki. Rzeki, która szumi, parska, podnosi się, unosi łodzie.

            Duch Święty jest życiem Boga na co dzień. Obyśmy Go pokochali i dali Mu się porwać.

            Są wyniosłe, czcigodne modlitwy do Ducha Świętego, jest i prosta:

Duchu Święty, ni z tego ni z owego,

Tchnij na nas, dmuchnij na całego. Amen.

ks. Jan Twardowski