„… kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, bo nie mają czym ci się odwdzięczyć” (Łk 13, 13-14)

  Jak to rozumieć? Tak często nie chcemy niczego przyjmować, bo uważamy, że nie jesteśmy w stanie się zrewanżować. Zrażeni niewdzięcznością ludzką, często nie chcemy dawać, bo jesteśmy przekonani, że nikt nam nie podziękuje.

  Czy trzeba tak przeliczać? Kto kocha, przyjmuje to, co dostaje, i daje, nie żądając wdzięczności. Miłość nie rachuje.

  Przecież wszystko otrzymujemy od Boga poprzez ludzi. A jeżeli cokolwiek dajemy, to z tego, co mamy od Boga.

ks. Jan Twardowski