Tyle się mówi na Wielkanoc o baranku. Zdawałoby się, że słaby, bezbronny, nawet z rogami niegroźny wobec stada wilków. Cichy i pokorny – a przecież z łopocącą zwycięską chorągwią. Przypomina Pana Jezusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego.

***

Baranku wielkanocny

coś wybiegł z rozpaczy

z paskudnego kąta,

z tego co po ludzku się nie udało

prawda, że trzeba stać się bezradnym

by nielogicznie się stało.

Baranku wielkanocny

coś wybiegł czysty z popiołu

prawda, że trzeba dostać pałą

by wierzyć znowu.                                                                           

ks. Jan Twardowski