We fragmencie Ewangelii, tak uspokajającym i tak groźnym zarazem, mowa jest o imieniu Jezusa: „Z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich” (Łk 21, 17).

  Ktoś powiedział, że jak już jest spokojny, mówi: „Panie Jezu”, a jak bardzo się boi, mówi tylko: „Jezu”. Najkrótsza modlitwa, najbardziej intymna, najbardziej wzruszająca. Modlitwa żebraka ślepca spod Jerycha, tego, który zaczął układać Litanię do Najświętszego Imienia Jezus.

  Jezus pozwala mówić do siebie tak poufale, żebyśmy w trudnych chwilach mogli trzymać się zawsze Jego imienia. Niezależnie od tego, czy świat skończy się w czasie pięknej plażowej pogody, czy w czasie burzy. Trzymać się Jezusa z cierpliwością, która umie czekać, umie wszystko udźwignąć, ufając Bogu.

  „Jezu, ufam Tobie” – słowa jasne na czarną godzinę.

Ks. Jan Twardowski