26
sierpnia 1956 roku
Wielka Boga-Człowieka Matko! Bogurodzico Dziewico,
Bogiem sławiona Maryjo!
Królowo świata i Polski Królowo!
Gdy
upływają trzy wieki od radosnego dnia, w którym zostałaś Królową
Polski, oto my, dzieci Narodu polskiego i Twoje dzieci, krew z krwi
Przodków naszych, stajemy znów przed Tobą, pełni tych samych uczuć miłości
i nadziei, jakie ożywiały ongiś Ojców naszych.
My,
biskupi polscy i królewskie kapłaństwo, Lud nabyty zbawczą Krwią Syna
Twojego, przychodzimy, Maryjo, znów do Tronu Twego, Pośredniczko Łask
wszelkich, Matko Miłosierdzia i wszelkiego pocieszenia.
Przynosimy
do stóp Twoich niepokalanych całe wieki naszej wierności Bogu
i Kościołowi Chrystusowemu - wieki wierności szczytnemu posłannictwu
Narodu, omytego w wodach Chrztu świętego.
Składamy
u stóp Twoich siebie samych i wszystko, co mamy: rodziny nasze, świątynie
i domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty
i pióra, wszystkie wysiłki myśli naszej, drgnienia serc i porywy
woli.
Stajemy
przed Tobą pełni wdzięczności, żeś była nam Dziewicą Wspomożycielką wśród
straszliwych klęsk tylu potopów.
Stajemy
przed Tobą pełni skruchy, w poczuciu winy, że dotąd nie wykonaliśmy ślubów
i przyrzeczeń Ojców naszych.
Spojrzyj
na nas, Pani Łaskawa, okiem Miłosierdzia Twego i wysłuchaj potężnych
głosów, które zgodnym chórem rwą się ku Tobie z głębi serc
wielomilionowych zastępów oddanego Ci Ludu Bożego.
KRÓLOWO
POLSKI! ODNAWIAMY DZIŚ ŚLUBY PRZODKÓW NASZYCH I CIEBIE ZA PATRONKę
NASZ¡ I ZA KRÓLOW¡ NARODU POLSKIEGO UZNAJEMY.
Zarówno
siebie samych, jak i wszystkie ziemie polskie i wszystek lud polecamy
Twojej szczególnej opiece i obronie.
Wzywamy
pokornie pomocy i miłosierdzia w walce o dochowanie wierności
Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, Kościołowi świętemu i jego Pasterzom,
Ojczy¼nie naszej świętej, chrześcijańskiej przedniej straży, poświęconej
Twojemu Sercu Niepokalanemu i Sercu Syna Twego. Pomnij, Matko Dziewico,
przed obliczem Boga, na oddany Tobie Naród, który pragnie nadal pozostać
Królestwem Twoim, pod opieką najlepszego Ojca wszystkich narodów ziemi.
Przyrzekamy
uczynić wszystko, co leży w naszej mocy, aby Polska była rzeczywistym
królestwem Twoim i Twojego Syna, poddanym całkowicie pod Twoje
panowanie, w życiu naszym osobistym, rodzinnym, narodowym
i społecznym.
Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!
Matko
Łaski Bożej! Przyrzekamy Ci strzec w każdej duszy polskiej daru łaski,
jako ¼ródła Bożego życia.
Pragniemy,
aby każdy z nas żył w łasce uświęcającej i był świątynią Boga,
aby cały Naród żył bez grzechu ciężkiego, aby stał się Domem Bożym i Bramą
Niebios, dla pokoleń wędrujących poprzez polską ziemię - pod przewodem
Kościoła katolickiego - do Ojczyzny wiecznej.
Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!
Święta
Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady! Przyrzekamy Ci z oczyma
utkwionymi w Żłóbek Betlejemski, że odtąd wszyscy staniemy na straży
budzącego się życia.
Walczyć
będziemy w obronie każdego dziecka i każdej kołyski, równie mężnie,
jak Ojcowie nasi walczyli o byt i wolność Narodu, płacąc obficie
krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli zadać śmierć
bezbronnym.
Dar
życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelkiego życia i za
najcenniejszy skarb Narodu.
Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!
Matko
Chrystusowa i Domie Złoty! Przyrzekamy Ci stać na straży
nierozerwalności małżeństwa, bronić godności kobiety, czuwać na progu
ogniska domowego, aby przy nim życie Polaków było bezpieczne.
Przyrzekamy
Ci umacniać w rodzinach królowanie Syna Twego Jezusa Chrystusa, bronić
czci Imienia Bożego, wszczepiać w umysły i serca dzieci ducha
Ewangelii i miłości ku Tobie, strzec prawa Bożego, obyczajów
chrześcijańskich i ojczystych. Przyrzekamy Ci wychować młode pokolenie
w wierności Chrystusowi, bronić je przed bezbożnictwem i zepsuciem
i otoczyć czujną opieką rodzicielską.
Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!
Zwierciadło
Sprawiedliwości! Wsłuchując się w odwieczne tęsknoty Narodu, przyrzekamy
Ci kroczyć za Słońcem Sprawiedliwości, Chrystusem, Bogiem naszym.
Przyrzekamy
usilnie pracować nad tym, aby w Ojczy¼nie naszej wszystkie dzieci Narodu
żyły w miłości i sprawiedliwości, w zgodzie i pokoju, aby
wśród nas nie było nienawiści, przemocy i wyzysku.
Przyrzekamy
dzielić się między sobą ochotnie plonami ziemi i owocami pracy, aby
pod wspólnym dachem domostwa naszego nie było głodnych, bezdomnych
i płaczących.
Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!
Zwycięska
Pani Jasnogórska! Przyrzekamy stoczyć pod Twoim sztandarem najświętszy
i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi.
Przyrzekamy
wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu,
rozwiązłości.
Przyrzekamy
zdobywać cnoty: wierności i sumienności, pracowitości, oszczędności,
wyrzeczenia się siebie i wzajemnego poszanowania, miłości
i sprawiedliwości społecznej.
Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!
Królowo
Polski! Ponawiamy śluby Ojców naszych i przyrzekamy, że z wielką usilnością
umacniać i szerzyć będziemy w sercach naszych i w polskiej ziemi
cześć Twoją i nabożeństwo do Ciebie, Bogurodzico Dziewico, wsławiona
w tylu świątyniach naszych, a szczególnie w Twej Jasnogórskiej
Stolicy.
Oddajemy
Tobie szczególnym aktem miłości każdy polski dom i każde polskie serce,
aby chwała Twoja nie ustawała w ustach naszych dnia każdego,
a zwłaszcza w dni Twoich świąt.
Przyrzekamy
iść w ślady Twoich cnót, Matko Dziewico i Panno Wierna, i z
Twoją pomocą wprowadzać w życie nasze przyrzeczenia.
Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!
W
wykonaniu tych przyrzeczeń widzimy ŻYWE WOTUM NARODU, milsze Ci
od granitów i brązów. Niech nas zobowiązują do godnego
przygotowania serc naszych na Tysiąclecie Chrześcijaństwa Polski.
W
przededniu Tysiąclecia Chrztu Narodu naszego chcemy pamiętać o tym, że Ty
pierwsza wyśpiewałaś narodom hymn wyzwolenia z niewoli i grzechu; że
Ty pierwsza stanęłaś w obronie maluczkich i łaknących,
i okazałaś światu Słońce Sprawiedliwości, Chrystusa, Boga naszego. Chcemy
pamiętać o tym, że Ty jesteś Matką naszej Drogi, Prawdy i Życia, że
w Twoim Obliczu Macierzyńskim najpewniej rozpoznajemy Syna Twojego,
ku któremu nas wiedziesz niezawodną dłonią.
Przyjm
nasze przyrzeczenia, umocnij je w sercach naszych i złóż przed
Oblicze Boga w Trójcy Świętej Jedynego. W Twoje dłonie składamy naszą
przeszłość i przyszłość, całe nasze życie narodowe i społeczne,
Kościół Syna Twego i wszystko, co miłujemy w Bogu.
Prowad¼
nas poprzez poddaną Ci ziemię polską do bram Ojczyzny Niebieskiej. A
na progu nowego życia sama okaż nam Jezusa, błogosławiony Owoc żywota
Twojego. Amen.